DÜŞÜMÜŞ MEÄžER
Bir güzel yüzlünün meftunuyum ben
Güzeli gösteren kaşımış meğer
Yıllardır yanarım dumanım tüter
Kuru çırpılarım yaşımış meğer
Kimseyi ısıtmaz alevim harım
Mevsimler üç gibi gelmez baharım
Haziran, Temmuz da eksilmez karım
Ağustos ayımda kışımış meğer
Bu derdimi hiç kimseler bilmedi
Senden ayrılalı yüzüm gülmedi
Bekliyorum bir selamın gelmedi
Yüreğin ne kadar taşımış meğer
Aylardır sürerim senin izini
Unutmak mümkün mü ela gözünü
Ne yapsam da göremedim yüzünü
Bütün emeklerim boşumuş meğer
Haber etmez dostlarıma darıldım
Çaresizim, tam ortadan yarıldım
Süreyya der görür görmez sarıldım
Uyandım ne görem düşümüş meğer
