Boşuna ismimi telaffuz etme
Ben seni sevmeyi çoktan unuttum
Anladım ki senden bana yar olmaz
Ben seni sevmeyi çoktan unuttum
Kendini beğenmiş kul gibi olma
Eşinden ayrılmış dul gibi olma
Değeri değmeze pul gibi olma
Ben seni görmeyi çoktan unuttum
İnsanlık öğrettim anlayamadın
Sen beni bir türlü tanıyamadın
Kaynar kazanlarda kaynayamadın
Ben seni sevmeyi çoktan unuttum
Aslını araştırdım sevdim özünü
Ataş yanar kül bırakmaz közünü
Söylemek istersen düşün sözünü
Yüzüne bakmayı çoktan unuttum
Mağrurlandın malım mülküm var diye
Komşuya iyi davran kalsın hediye
Tabutla teneşir gelin bin diye
İki taş bir mezar seni unuttum
Şair Edibiyi yordu bu dünya
Gezdim İstanbul’u İzmir’i Konya
Ölüm layık oldu yaşıma Dünya
Ben seni sormayı çoktan unuttum