Her gün güneş batar dağlar ardından
Her zaman Yaşar’ı basar karanlık
Viranelik gitmez gönül yurdundan
Çok derdi Yaşar’a kusar karanlık
Gönül düşüncesi hayli pısırık
Hayat pervanesi dönse de kısık
Adımlar atmıyor zindesi kırık
Daima Yaşar’ı sarsar karanlık
Hayat penceresi kopuktur ipi
Ömür bir süredir belirsiz dibi
Tartısız düşündük aldandık gibi
Habersiz Yaşar’a eser karanlık
İstek firar etmiş gece köründen
Bir tek haz isterim geçtik dördünden
Güneş batar sivri dağın ardından
Her akşam Yaşar’ı sarar karanlık
Bilinmez bilmece fikri yokluyor
Her olur olmazı gece saklıyor
Geceler devamlı dertler ekliyor
Her derdi Yaşar’a yosar karanlık
Uykular tutmuyor beden ayakta
Gönül hep hecede cümle batakta
Mevla mucizesi atan şafakta
Çok şükür Yaşar’a susar karanlık