Gençlik baharımın tatlı poyrazı

Kıymetin bilmeden geldi de gitti

Sonbahar eyyamın vurgun ayazı

Yeşilden alımı aldı da gitti

Harlı ateş hep kavurdu tavada

Değişti lalezar düşüm havada

Düşünceler hep eridi sevdada

Daim her anımı aldı da gitti

Görünmüyor o günlerin benzeri

Harap oldu her bir günün ezberi

Ok yaydan fırladı gelmez ki beri

Azmim takatımı deldi de gitti

Gezdim hep dolaştım gençlik yollarım

Şiire dolandı susmaz dillerim

Aradım kaybolmuş renkli güllerim

Beklenen seneler yoldu da gitti

Pek çoğaldı vah vah çaresiz ortam

Hangi dal benimdir oradan tutam

Terazim bozuldu kayıptır ustam

Acı tebessümle güldü de gitti

Ahvale şükürler Rabbe şükürler

Avazlar lisanlar Hakkı okurlar

Kalplerde tezgâh var tevhit dokurlar

Şükürler ilmiği ildi de gitti

Bakmaz idim karasına akına

Değildi şu gönlüm kendi tekine

Yaşar çok düşündü kendi kendine

Gözlerde damlalar sildi de gitti