Neden yorgun düştüm seksen yaşımda

Eller bana ben ellere benzemem

Oturdum düşündüm kendi başıma

Dağlar bana ben dağlara benzemem

Güzel sevdim çiçek gibi kokladım

Biraz olsun ben kendimi yokladım

Kötü niyet var olanı çokladım

Kötü bana ben kötüye benzemem

Bazen oldum Ağrı Dağın başında

Hele neler gördüm seksen yaşımda

Bu Konya’nın toprağında taşında

Taşlar bana ben taşlara benzemem

Ağlamayı bilsem, gülmeyi bilmem

Aksa gözüm yaşı silmeyi bilmem

Vadesiz ölümle ölmeyi bilmem

Yaşımın adına neden benzemem

İnsanlar insandır kötülük neden

Neden toprak olur bu aciz beden

Oturup düşünme neyine derden

Ben bunların hiç birine benzemem

Aşık Edip Muhammedin ümmeti

Her gün niyaz etti Hak’tan himmeti

Gücüm yetse satın alsam cenneti

Cennet bana ben cennete benzemem