“Doğru gübreleme verimi arttırır”

“Doğru gübreleme verimi arttırır”
Bölgemizde en geniş üretim alanı bulunan buğday ve arpa farklı toprak tiplerinde yetiştiriliyor. Bu nedenle yağış miktarının ve bitkinin gelişme dönemi içinde dağılıma göre bir dekara verilmesi gereken azotlu gübre miktarı...

Bölgemizde en geniş üretim alanı bulunan buğday ve arpa farklı toprak tiplerinde yetiştiriliyor. Bu nedenle yağış miktarının ve bitkinin gelişme dönemi içinde dağılıma göre bir dekara verilmesi gereken azotlu gübre miktarı büyük önem taşıyor.

Sarayönü MYO eski müdürü Prof. Dr. Süleyman Soylu daha iyi bir verim için yapılması gereken doğru bir gübreleme hakkında şu önerilerde bulundu;

“Bahar ile birlikte hububat üreticilerimizde gübre atma telaşı da başladı. Bugünlerde üreticilerimiz bu konuda çok soru soruyorlar bunlara cevap olması için gübre miktarı ve atma zamanı konusunda aşağıdaki hususlara dikkat etsinler.

Buğday ve arpa ihtiyacı olan azotun %60 Mart sonu -Mayıs ortası arasında alır. O yüzden azotlu gübre atımı için çok aceleci olmayalım. Buğdaylarımız yeni çıkmış tarlayı kapatmamış ise 10-15 Mart gibi atalım.

Tarlayı kapatmış tarlalarda Mart başında atabiliriz. Birde aşırı büyümüş biraz yazlık kanı taşıyan buğdaylarda ise Mart soğukları geçtikten sonra Mart 20 gibi atalım. Çünkü bunlar geçen ki soğuklardan zaten biraz etkilendi şimdi yine erken azot verirsek Marttaki soğuklar yıkıcı zarar yapabilir.

Sulu tarım yapanlara toprak durumlarını bilmediğimiz için genel tavsiyemiz Mart ayındaki uygulamalarda 15 kg/da üre Nisan başı 10 klg/da üre Başaklanmada 5 kg üre veya 10 kg Şeker gübresi (Amonyum sülfat) şeklinde üç parça halinde verilmesi 800 kg dane ürünü için yeterlidir.

Yağışı yeterli olan yörelerde dekardan fazla ürün alınması düşüncesi ile gereğinden fazla azotlu gübre kullanımı bitkinin YATMA 'sına neden olur ve PAS gibi hastalık etmenlerinin zarar derecesini arttırabilir.

Kuru tarımda genelde tek uygulama yapıldığı için Mart ayı içinde bölgemin ve tarlanın potansiyeline göre 10-15 kg/da üre uygulasınlar

Nisan ayı iyi giderse tarlaya son girebildikleri Nisan 10-15 gibi takviye 5 kg üre verebilirler. Yağışlar yetersiz ise ikinci uygulamaya gerek yok. Tüm çiftçilerimize bereketli gönüllerince bir sezon geçirmesini diliyoruz.”

GÜBRE TAVSİYELERİ

Gübre kullanımında aşağıdaki hususları dikkate alın

Normal 20.20.0 kompoze gübre yerine içinde çinko bulunan Süper 20.20.0 kompoze gübre kullanılması verimi %20 kadar attırdığı gibi, buğday kalitesini de yükseltir.

Kombine mibzerle bant (şerit) halinde gübre kullanımda tavsiye edilen gübre miktarını kompoze gübrede 2 kg DAP gübresinde 1 Kg azaltarak uygulayınız.

Arpa üretiminde taban gübreyi 2 kg, üst gübreyi 3 kg azaltarak uygulayınız.

Makarnalık buğdayda ve biralık arpa yetiştiriciliğinde tavsiye edilen üst gübre miktarlarını 3 kg azaltarak uygulayınız.

Dekardan alınacak ürün miktarının daha fazla olması durumunda her 100 kg dane ürün için taban gübresini 2 kg, üst gübreyi 3 kg arttırarak uygulayınız.

Sulama yapan üreticiler ikinci üst gübreden sonra yağış gelmeyecek ise hemen sulama yapmalıdır.

Toprakta tuzluluk varsa buğday yerine arpa üretimini tercih ediniz. Arpa buğdaya oranla toprak tuzluluğuna daha dayanıklıdır.

Toprak tahlili yaptırarak gübre kullanınız.

Buğday ve arpada görülen önemli besin elementi noksanlıkları

Azot Noksanlığı; Noksanlık belirtileri ilk (alt) çıkan yapraklarda en şiddetli olarak görülür. Yaprağın uç kısmından başlayarak yaprak kınına doğru yeşil renk yerine önceleri açık yeşil ve daha sonra sarımsı yeşil renk oluşur. Buğday bitkisinin boğum araları kısalır, kısa boylu bitkiler oluşur, daneler tam dolmaz, buruşuk kalır. Un randımanı ve kalitesi (ekmek veya makarna) azalır. Azot fazlalığından ise boğum araları uzar, rüzgar ve yağıştan yatma görülür, bitkinin su tüketimi artar, özellikle makarnalık buğdaylarda ve biralık arpada kalite azalır.

Fosfor Noksalığı; Gelişmenin ilk dönemlerinde ve özellikle kışı sert geçen yörelerde daha çok görülür. İlk çıkan yaşlı (alt) yapraklarda damar aralarında mavimsi yeşil ve daha ileri sahalarda Erguan (morumsu ) rengi meydana gelir. Tohum bağlama azalır ve verim çok düşer.

Potasyum Noksanlığı; Çok kumsal ve hafif bünyeli topraklar hariç noksanlık belirtisi fazla görülmez. Noksanlık belirtileri Azot ve fosforda olduğu gibi önce yaşlı (alt) yapraklarda görülür. Yaprağın uç kısmından itibaren damar araları sararır daha ileri safhalarda kahverengine dönüşerek yaprakların uç kısmı kurur.

 

Çinko Noksanlığı; Noksanlık belirtileri sapa kalkma döneminde daha belirgin olarak ortaya çıkar. Genç (tepe) yapraklarda damar aralarında küçük açık sarı yeşil danecikler halinde noksanlık belirtileri görülür. Bazı hallerde yapraklar daralır ve küçük kalır, verim çok azalır.