GEÇİLMEZ Kİ YOLLARIN ÇANAKKALE

Dur yolcu !Besmelesiz

Basma sakın

Toprağımın bağrına

Yiğit askerler yatar

Doymamış baharına

Seyit Onbaşı tekbir getirir hâlâ

Geçilmez ki yolların Çanakkale

On sekiz mart günü

Değişti mi kaderin

Onbeşinde askerlerle

Çoştu vatan seferin

Ana, kardeş ,çocuk

Dualarda hep yerin

Geçilmez ki yolların Çanakkale

Komşu oldular hepsi

Sevgili peygambere

Kokuları eş oldu

Sanki miski-anbere

Haktan Şehâdet yazılmış

Ezelden kadere

Geçilmez ki yolların Çanakkale

Anası kına sürmüş

Yetiminin başına

Nice Hasan'lar düştü

Vatanın telaşına

Unuturmuyuz sizi

Kanı Al Bayrağımda

Geçilmez ki yolların Çanakkale

Ne yiğitler vardı

Dönemedi bir daha

Ruhları bekler durur

Cennet-i Âlâ da

Vatan sağ olsun diye

Seslenirler hâlâ

Geçilmez ki yolların Çanakkale

Adına ağıtlar

Türküler de yakıldı

Bütün düşmanlar

Hepten nasıl yıkıldı

Tarihe ismin

Besmeleyle kazındı

Geçilmez ki yolların Çanakkale

Şehitler abidesi

Dünyaya selâm verir

Albayrağın gölgesinde

Şehitlerim dinlenir

Milletçe her zaman

Dualar gönderilir

Geçilmez ki yolların Çanakkale

Cennetten bir köşesin

Sanki vatanımda

Şehitlerden emanetsin

Yaşarsın canımızda

Dillerden de hiç düşmezsin

Asırlar olsada

Geçilmez ki yolların Çanakkale

Önceki ve Sonraki Yazılar
Arşivi