Bizlere veda ettiler. 20 Mart 1976 Ct. (Sarayönü İlköğretim Md. Canım Dayıcığım Mehmet URAL)... 20 Mart 2015 Cuma Canım Annem Süveybe Ural ŞAHİN)... Allah rahmet eylesin.

Mekanları cennet olsun. Annem, abisini çok severdi. Canım dayım da, kardeşini ve bizleri çok severdi.

DUYGULAR DALGALAR GİBİ Gelmelerini engelleyemiyoruz. Hangisine kapılacağımızı seçiyoruz. Canım annemin yokluğunun acısını bütün hücrelerimde hissediyorum sanki. Çok özlüyorum. Canım Dayımı da çok özlüyorum. Hasretlerinin yüreğimi acıttığı yerdeyim.

ALLAH'ım, doğuran ve büyüten annelere yürekten teşekkürler. Yaşayanlara sağlık diliyorum. Aramızdan ayrılan tüm ölmüşlerimiz için rahmet diliyorum. Nurlar için de yatsınlar inşallah.

HER ÇOCUK Yüreğinde annesinin izlerini taşır. O'nun özüyle mayalanmıştır ruhu. O'nun kokusu geçmiştir tenine. O'nun bakışları parlar gözlerinde. O'nun elleri can bulur kendi ellerinde.

Canım annem, tandırda ekmek yapardı. Çok zor bir çalışma. Ateşin karşısında mücadele. Çok güzel yemekler yapardı. Çok iyi bir terziydi. Bizlerin velisiydi. Okullarımızdaki veli toplantılarına hep annem giderdi. Pazara annem giderdi. Evi annem badana yapardı. Sobaları annem temizlerdi. Bu kadar çalışkan olmak çok zor. Çok güzel örgü örerdi.

Babam sabah 7. 00'de evden işe giderdi. Akşam 5. 00'te gelirdi. Öğle yemeğine de gelirdi. Sabah kahvaltı hazır, öğle yemek hazır, akşam yemek hazır. EV KADINI olmak çok zor. En zor meslek. Tertemiz, pırıl pırıltı evimiz. Babam da çok titizdi. Annem de. Disiplinli bir ailede yetiştiğim için çok mutluyum. Çok güzel çocukluğum, gençliğim, okul yıllarım geçti. Babam, tüm ihtiyaçlarımızı alırdı. Annem kardeş payı yapardı.

ŞU ANDA Çok üşüyorum. Tir, tir titriyorum. Donuyorum sanki. Ellerim buz gibi. ANNEM olsaydı, ellerimi koltuğunun altına koyar ısıtırdı. Başımı okşardı. KIZAMIK hastalığını çok zor atlatmışım. Annem başucumdaydı. Gece uyumazdı. ANILAR acı da olsa, özlemleri başkadır. Yağmur yağınca pencerenin buğusuna canım annem seni çok seviyorum yazarken yakalandım. Yazıyı okuyunca, beni kucakladı YAVRULARIM hepinizi çook seviyorum. Beraber başaracağız...

İNSANLAR hayal ettikleri kadardır. En büyüğünü hayal etmeli... 6 çocuk, anne ve baba 8 kişi. HER ZAMAN Evi dışı kuş yapar. Sabırlıdır... Her gün güneş yeniden doğuyor. Her doğan güneşle yeni umutlar doğuyor. Yeterki perdeleri açalım.

ŞU ANDA Anne ve babası yaşayanların yapacakları onları ziyaret etmek. Hastanede ise, gitmek, görmek, ellerini öpmek... Hasta olanlara şifa diliyorum. BÜYÜKLER Her zaman evin bereketidir... Tüm kardeşleri bir araya toplar... YAŞAMDA Başımıza gelenler bize deneyim kazandırır. Yenilikler öğretir. Bizlete yol aldırır. SEVGİ Çok önemli. Sevgisiz olmaz. Bakış, gülüş, ten teması çok önemli...

Sevgi, sevgiyi... nefret, nefreti... cömertlik, bolluğu... iyilik, iyiliği çeker... Olumlu düşünüp, adımları sevgiyle atmalı... Anlaşılmak isteyen bazen, anlatamadığını da farketmeli. DUA ET diyen dostlara dualar feda olsun. DUALARIMDASIN diyen dosta can feda olsun. Kızgınlık geçiyor. Kırgınsa affediyor. AMA Soğuduysa...

SEVGİ-SAYGI-GÜVEN varsa işlem tamam. Sevdiklerimizi göremeyiz. Gördüğümüz her güzel şeydeler. Hiç bitmeyen bir masal gibi yaşarız. GÖNLÜMÜZÜ almayı başaranlar, yüreğimize dokunabilenler, yaşamımıza renk katanlar, hüzünlerimize ortak olanlar, umutlarımızı asla kırmayanlar, iyi ki varsınız dediğim, tüm dostlarıma binlerce teşekkürler... Zihnimizde ızdırap veren düşünceler, gözyaşlarımı ile temizleniyor.

DOSTLUK Güzel, derindir, ender insanlarla yaşanacak kadar çok özeldir. DUVAR ördüklerimiz olabilir... AMA Tuğlalarını kendileri verirler... HERKES kendi kültürünün insanı. Yaşadığı sosyal yapısı farklıdır. Yaşamına taşıdıklarını savurduğu değerlerle birleştirir. KARAR Kendisine aittir. AİLEYE Hiçkimse karışamaz. Aile kendi içinde çözer... Aile özeldir. Sınırlara hiç kimse giremez... Pencereden dışarıya baktığımızda, gökyüzü güneşi saklamıyorsa ne güzel. Ya da, pencereden bakınca gökyüzünü görebiliyorsak ne mutlu...

İLGİ ve SEVGİ En iyi ilâçtır. Yaramıyorsa dozunu artırmalı. GÜNLER Gebedir ne doğuracağı belli olmuyor. Tüm düşünceler her zaman gerçek olmuyor. İNSANIN ne söylediğinden çok nasıl söylediği çok önemli. Davranışı daha önemli. Vücut dilini iyi kullanmalıyız. ÇEKİCİ herkes eline alabilir ama, ne yapması gerektiğine bilen ulaşır. Diğerleri elini yaralar...

SEVDİĞİMİZ herşeyi tutkuyla yapmalıyız ki, kalan yılların kıymeti bilinmeli. Çünkü devamı yok. YAŞAMDA yolumuzu çizerken kalemi başkasının tutmasına izin vermemeli. HERKES Kendisine yakışanı yapar ve konuşur.

YAŞAM Güzellikleri sonraya bırakacak kadar uzun değil. ÖMÜR masal gibi, uzunluğundan çok güzelliği önemli... Allah'ım, teşekkürler...

Canım annem ve canım dayım nurlar içinde uyusunlar. Zamanı gelince hayırlı ölümler olsun hepimize... Canım Dayıcığım, çok güzel salata yapardı. Karpuz keserdi. Adalet yengem, çok güzel yemek pişirirdi. Evlerinde çok kaldım. Yemeklerini yedim. Dayımın çocukları kardeşim gibiler.

Aysu, Kamil, Salim, Mustafa, Ekrem, Varlık... Eniştem Dursun Almaz, harika bir insan. Gelinler birbirinden değerli. Hatice, Ayşe, Reyhan, Ayşe, Ayşegül... Torunlarını da çok severim. Evrim, (Aysu'nun kızını) görmüştü dayım. Diğerlerini göremedi. Yengeciğim, büyüttü, evlendirdi... Nur içinde yatsınlar.

İSİMLERİNİ SAYAMADIĞIM Hem annemin hem de dayımın, biyolojik kollarına sağlıklar diliyorum...

SAYGILARIMLA...