Ey benim sevgilim, hoş Sarayönü’m

Nahoş lakırdıyla haz bende yoktur

Sevdanla kavruldum, geçti hep ömrüm

Yandım duman duman, köz bende yoktur

Bağrımdaki aşkın, ilaç her derde

Sarayönü ismin onur her yerde

Ne elde tezene, ne de perdede

Telleri söyleyen, saz bende yoktur

Sevgin tümen tümen, çoktur nedeni

Ovadır düzlüğün, sarmış bedeni

Bağrında yetişen, çakır dikeni

Bağrıma basmaya, naz bende yoktur

Öptüm her taşını, yattım uyudum

Renkli rüyalarla, sende büyüdüm

Türküler söyledim, ruhta ağıdım

Tahammül zordadır, öz bende yoktur

Künyemde ismin var, taşın toprağın

Ömrüme nişandır, gülün yaprağın

Sulh ve sükûn beldem, böyledir çağın

Tersin söylemeye, söz bende yoktur

Planlı düzenli, caddeler sende

Ruhumda coşku çok, kaynıyor serde

Güzellik güzeldir, olsun her yerde

Artsın fazla fazla az bende yoktur

Sevgine doymadım, sen doydu sanma

Yaşar yavaş derler sakın inanma

Bende bir zamanlar hızlıydım amma

İhtiyarlık çöktü, hız bende yoktur