Ey benim sevgilim, hoş Sarayönü’m
Nahoş lakırdıyla haz bende yoktur
Sevdanla kavruldum, geçti hep ömrüm
Yandım duman duman, köz bende yoktur
Bağrımdaki aşkın, ilaç her derde
Sarayönü ismin onur her yerde
Ne elde tezene, ne de perdede
Telleri söyleyen, saz bende yoktur
Sevgin tümen tümen, çoktur nedeni
Ovadır düzlüğün, sarmış bedeni
Bağrında yetişen, çakır dikeni
Bağrıma basmaya, naz bende yoktur
Öptüm her taşını, yattım uyudum
Renkli rüyalarla, sende büyüdüm
Türküler söyledim, ruhta ağıdım
Tahammül zordadır, öz bende yoktur
Künyemde ismin var, taşın toprağın
Ömrüme nişandır, gülün yaprağın
Sulh ve sükûn beldem, böyledir çağın
Tersin söylemeye, söz bende yoktur
Planlı düzenli, caddeler sende
Ruhumda coşku çok, kaynıyor serde
Güzellik güzeldir, olsun her yerde
Artsın fazla fazla az bende yoktur
Sevgine doymadım, sen doydu sanma
Yaşar yavaş derler sakın inanma
Bende bir zamanlar hızlıydım amma
İhtiyarlık çöktü, hız bende yoktur