ÖLÜMÜNDEN HABERSİZ

Bütün bu cihana sesleniyorum

Neden insan ölümünden habersiz

Yediden yetmişe bütün canlılar

Neden canlı ölümünden habersiz

Dünyaya gelmeden ismini bilmez

Ağlasa gözünde yaşını silmez

Beşikte büyür de kundağı bilmez

Neden insan ölümünden habersiz

Üç yaşında her an anayı arar

Dört yaşında verir her şeye zarar

Yedisinde hemen okula karar

Bütün canlı ölümünden habersiz

Kırk yaşında ölüm onu aradı

Ellisinde beyaz saçlar yaradı

Altmışında sakalını taradı

Neden insan ölümünden habersiz

Sekseninde bu dünyaya darıldı

Garip garip bastonuna sarıldı

Güneş vurmuş ağaç gibi yarıldı

Neden insan ölümünden habersiz

Aşık Edip doksanına varamaz

Bundan sonra hiçbir şeye yaramaz

Doksan beşte sevdiğini aramaz

İnsan yaşar ölümünden habersiz