Yalnız ebeveynler için ergenlik döneminde yol haritası

Uzman Klinik Psikolog İnci Nur Ülkü, ergenlik döneminde sınırların hem güvenli bir çerçeve sunduğunu hem de bireyselleşmeyi desteklediğini belirtiyor. “Disiplin, cezadan çok rehberlik anlamına gelmeli. Ergenin duygusal ihtiyaçlarını göz ardı etmeden sınır koymak, uzun vadeli güven ilişkisi oluşturur.” diyor.

Yalnız ebeveynlerin çocuklarıyla ilişkilerinde en sık yaşadığı sorunların başında otorite dengesi, iletişim kopukluğu ve rol karmaşası geliyor. Ülkü, ebeveynin yorgunluğunun bazen çocuğun duygusal ihtiyaçlarının gözden kaçmasına neden olabileceğini, bunun da çatışmalara yol açabileceğini vurguluyor.

Ergenlik döneminde sınırların net olması önemli. Ancak yalnız ebeveynler bazen çocuklarıyla arkadaşça ilişki kurma eğiliminde olup sınırları belirsizleştirebiliyor. Uzman, “Sınır koymak sevginin zıttı değil, bir sevgi biçimidir.” diye ekliyor. Kuralların tutarlı ve açık olması, ergenin hangi davranışların kabul edildiğini anlaması için şart.

Ergenin öfkesinin altında genellikle anlaşılma ihtiyacı yatar. Çatışmalar doğal olsa da, ebeveynlerin tepkilerini kontrol etmeleri, öfkeli anlarda dinlemeleri ve “ben dili” kullanmaları çatışmaları yumuşatır. Gerekirse aile danışmanlığı veya bireysel terapi faydalı olabilir.

Ebeveynin duygusal sağlığı, çocukla sağlıklı ilişki kurmanın temelidir. Ülkü, “Yalnız ebeveynlik, uzun bir maratonu tek başına koşmak gibidir. Kendine zaman ayırmak zorunludur.” diyor. Destek gruplarına katılmak, arkadaşlarla iletişimde olmak ve düzenli uyku, beslenme ile egzersiz yapmak, duygusal dayanıklılığı artırır.

Unutulmamalıdır ki, mükemmel ebeveyn olmak değil, yeterince iyi olmak önemlidir. Psikolojik destek almak ise bir güç göstergesidir.