Hikaye bu ya …

Bir tarihte Yahudi tüccarlar ticaret yapmak için Kayseri ye gelirlermiş.

Bir müddet Kayseri çarşısında alış- veriş yaparlar sonra yaşadıkları ülkeye dönerlermiş.

Yine böyle bir staj için Kayseri çarşısına bir Yahudi gelmiş. Dükkanını tuttuktan sonra komşularına “Bu şehirden en iyi tüccar kim. Ne alır ne satar” diye ön bilgi araştırması yaparken, baharat çarşısındaki Hasan Ağayı işaret ederek, “En tecrübeli tüccar odur. Ondan bilgi al” demişler.

Yahudi vakit kaybetmeden Hasan Ağa’nın yanına gitmiş ama ne görsün dükkan bomboş.

Yahudi ile Hasan ağanın arasında geçen konuşma aynen şöyle olmuş

-Dükkanın bom boş sen ne iş yaparsın Hasanağa?

-Ne bulursam alıp satarım…

-Dişlerin çok güzel. Kabul edersenölünceye kadar sende kalmak şartıyla 15 altın verip dişlerini satın alırım.

– Böyle ticaret mi olur?

– Niye olmasın ki.

Yıllardır sizden gelenlerle böyle ticaret yapıyoruz?

“Dişlerine 15 altın veririm. Ağzında kalsın, öldükten sonra benim olsun.Anlaştık mı?

Yahudi içinden ‘Bu da amma saf adammış. Bir de uyanık diyorlar’ diye gülmüş ve tamam ver 15 altını’ demiş.

Aradan biraz zaman geçtikten sonra yanında birkaç kişiyleYahudi’nin dükkânına gelen Hasan ağa: ‘Dişlerine müşteri çıktı. Ağzına bakacaklar, Aç ağzını!’ deyince;

Yahudibiraz sinirli şekilde ‘Hani dişlerim ölünceye kadar benimdi’ diye söylenmiş..

Hasan Ağa da ‘Korkma ölümünden sonra vereceğiz’ deyince Yahudi ağzını açmış.

Müşteriler dişleri beğenmiş ve 18 altın vermişler.

Hasan ağada30 altın istemiş. Bunlar gitmiş ertesi günlerHasan ağa başka müşterilerlesık sık gelmeye başlamış.

Aç ağzını, dişleri muayene, pazarlık derken Yahudi iş yapamaz ve hayvan pazarındaki dişine bakılarak satılan hayvan muamelesi görmesine dayanamaz hale gelmiş.

Bir müşteri daha gelince Yahudi patlamış.

‘Hasan ağa beni hayvan durumuna düşürdün. Al şu 15 altınını dişlerimden elini çek.”

Hasan ağa da  ‘Bu dişler 30 altını gördü. 40 altından aşağısına vermem’ deyince Yahudi ; her gün ağzına bakanlardan kurtulmak için40 altın vermeyi kabul etmiş.

Hasan ağa Yahudi’ye şöyle seslenmiş: “ Uyanıklık her zaman para kazandırmaz.”

Bu hikayeyi neden mi paylaştık..

Gece geç saatlerde yolların sahipsiz olduğunu sanan uyanıklar farklı yerlere kimyasal atıkları döküp kaçtılar. Göllere dökülen zehirli atıkların balıkları öldürdüğü gibi yol kenarlarına dökülen atıklarda oralarda otlatılan küçükbaş hayvanların zehirlenerek ölümüne yol açtı.

Hayvan sahiplerinin şikayeti üzerine polis ekiplerinin olay yeri ve çevresindeki güzergahlar üzerinde yaptıkları araştırmalarda bir kamyonun kimyasal atık maddesini taşıdığı tespit edildi.

Kısa sürede araçla kimyasal atıkları şehrin farklı yerlerine döken iki kişi yakalanarak gözaltına aldı.Şüpheliler, 6 kamyon kimyasal atığı şehrin belirli noktalarına döktüklerini ve bu işi de şirket sahibinden aldıklarını itiraf edince 3 kişi de tutuklanarak cezaevine gönderildi.

Uyanıklığın sonu hep böyle olur..