Muhammed seninle ne güzel cennet

Veysel Garaniye 0neyledi himmet

Eyüp’ün yarasın yiyende bir dert

Hakk’ın rahmetiyle yer beni beni

Derin deryalara sen için daldım

El atlı ahrete ben yaya kaldım

Bu canım çıkmadan kabirde sandım

İki taş bir mezar yer beni beni

Ali gibi o aslanı götürdün

Nuh’un gemisini nereye batırdın

Davut oğlu Süleyman’ı yatırdın

Ne doymaz halin var yer beni beni

Bilmedim nerende var senin yaran

Sultan Süleyman’a çok verdin devran

Karun’un malına eyledin seyran

Ne doymaz halın var yer beni beni

Ecelin tuzağı kurmak istemez

Zaman dolmayınca seni seslemez

Mezarda bir kefen seni beslemez

Dünyadan ahirete al beni beni

Eceli görünce bozulur rengin

Kabirde arkadaş bulunmaz dengin

İstersen fakir ol istersen zengin

Unutma yutacak yer beni beni

Bu geçen günlerin eyleme zaya

Gidersen ahirete kalırsın yaya

Dünyada kalmadı namusla haya

Korkarım batırır yer beni beni

Dertli Edip nicelenip ağlasan

Lokman olup yarelerin bağlasan

Ah ettikçe ciğerini dağlasan

Çare yok yutacak yer beni beni